Wat men zegt: “Hoe gaat het met je sinds… je weet wel.”
Wat je hoort: “Ik beng bang om haar naam te zeggen omdat ik niet wil dat je hier in tranen uitbarst.”
Als iemand een dierbare verliest is het rouwen een belangrijk deel van haar leven. Dit onderwerp vermijden zal het alleen maar erger maken. Het is goed om erover te praten, het is OK om gevoelens toe te laten. Dat hoort er allemaal bij.

Wat men zegt: “Ze hebben nu geen pijn meer.”
Wat je hoort: “Je bent egoïstisch om ze nu nog bij je te willen hebben.”
Ongeacht de aard van het verlies, de wetenschap dat hun dierbaren geen pijn meer hebben geeft maar weinig troost in tijden van diepe rouw.

Wat men zegt: “Je krijgt nooit meer ellende dan je aankan.”
Wat je hoort: “Je zou geen moeite moeten hebben om hiermee om te gaan.”
In de nasleep van een verlies is de kans groot dat men doet wat men kan om de dag door te komen. Als men dan hoort dat je dit zonder problemen aan zou moeten kunnen, kan dat het gevoel geven dat ze het niet goed aanpakken.

Wat men zegt: “God heeft een plan.”
Wat je hoort: “God heeft jou dit aangedaan.”
God en religie erbij halen is voor velen een troost, maar niet voor iedereen. Soms kunnen zelfs de meest gelovigen worstelen met gevoelens van boosheid naar God en dan willen ze dit nu niet horen.

Wat ze zeggen: ”Je moet proberen verder te gaan met je leven.”
Wat je hoort: “Je bent al te lang verdrietig.”
Als mensen zeggen dat je door moet gaan met leven kan de rouwende soms denken: dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Jij hebt haar niet verloren. Een “normale rouwtermijn” bestaat niet, ook na 40 jaar kan het verdriet opeens weer heel aanwezig zijn.

Wat ze zeggen: “Ik zal vanavond thuis mijn geliefden extra hard knuffelen.”
Wat je hoort: “Ik heb thuis nog al mijn geliefden om te knuffelen.”
Ook al bedoelt iemand dit niet vervelend, dit kan heel hard overkomen. Ondanks dat men blij is dat je jouw eigen geliefden waardeert, de rouwende zou willen dat zij ze nog hen heen had.

Deze voorbeelden schreef ik natuurlijk niet om je ervan te weerhouden het gesprek aan te gaan met een rouwende omdat je nu bang bent iets verkeerds te zeggen. Deze 2 blogs zijn er om je inzicht te geven in hoe sommige opmerkingen over kunnen komen.
Je geeft al troost door er letterlijk te zijn voor de ander, door te praten over wie de naaste is geweest en door te luisteren. En als je niet weet wat je moet zeggen, zeg dat dan. Op deze manier maak je het in ieder geval bespreekbaar.

Succes met het troosten van jouw familielid, vriend of collega, ze zullen blij zijn dat je er voor hen bent.

Eva de la Mar
AKER uitvaarten