Het is tijd dat oma uit de kast komt

Het is natuurlijk nooit je bedoeling geweest om oma in de kast te houden, maar ja… hoe gaan die dingen. In het huis van je ouders had ze een eervolle plek op de schoorsteenmantel, naast de prachtige zwart-witfoto in het zilveren lijstje. Toen je vader overleed en je moeder naar een verzorgingshuis ging, kreeg jij de urn met de as van oma. Dat is alweer 5 jaar geleden; hoog tijd om er iets mee te doen.

Zelfgemaakte appeltaart
Zodra je warme appeltaart ruikt, ga je direct glimlachen en gaan je gedachten naar dat kleine, donkere keukentje van oma. Maar die glimlach maakt vaak plaats voor schuldgevoel, omdat jouw lieve oma niet in de natuur rust, maar is weggestopt achterin de rommelkast.

Na de crematie
Oma verdient een eervolle plek. Maar waar? Jij hebt geen schoorsteenmantel meer, maar alleen een kleine houtkachel. Bovendien ben je juist de afgelopen twee jaar aan het mariekondoën geweest in huis.
Dus nu staat de urn van oma in de rommelkast op zolder met de intentie om ‘er iets mee te doen’. In tegenstelling tot alle warme herinneringen die je aan oma hebt, is haar urn nu een last geworden. Die last wil je niet doorgeven aan de volgende generatie. Het is tijd om te kiezen en de opties zijn gelukkig legio.

Columbarium
Een columbarium (Latijn voor duiventil) of urnenmuur is een muur, die speciaal is gemaakt om de urnen boven de grond te plaatsen. De meeste crematoria hebben zo’n urnenmuur met nissen. Vaak wordt de naam, geboortedatum en overlijdensdatum bij de nis vermeld om de herkenbaarheid voor de nabestaanden te vergroten. Soms is er ook ruimte voor memorabilia in de nis. Columbaria bestaan al sinds de oudheid; toen vormden zij necropolen (’dodensteden’) voor de armere bevolking van een stad.

De as geleidelijk verstrooien tijdens een wandeling
In principe mag je de as overal verstrooien, maar let op: er is wel altijd toestemming nodig van de eigenaar van de grond. Om te voorkomen dat je zelf met de hand alles in één keer op een wandelpad strooit, is er ook een speciale wandelstok ontwikkeld. Deze stok kan worden gevuld met de as. Bij iedere stap zet je de stok op de grond en druk je hem licht in; zo laat je telkens een beetje as vrij.

Uitstrooien
Is de wandeling niets voor jou, dan kun je kiezen voor uitstrooien, bijvoorbeeld  op zee. Als het minimaal 22 km uit de kust gebeurt, mag je de as zelf verstrooien. Heb je geen boot, dan zijn er ook bedrijven die het voor of met jou kunnen doen.
Daarnaast hebben de meeste begraafplaatsen speciale velden en tuinen, waar ze de as uitstrooien. Dit geeft een permanente en aanwijsbare plek voor de familie om naar terug te kunnen gaan.

Diamanten en vuurpijlen
Je vond oma altijd al een schitterend mens, maar wist je dat ze kan schitteren in de vorm van een diamant aan jouw vinger? Heb je liever een armband, dan kan haar as ook worden verwerkt  in een Pandora-stijl glazen kraaltje. Misschien ben je een meer traditioneel type en wil je een simpel hangertje waar haar as in is verwerkt? Er zijn oneindig veel mogelijkheden; van sieraad tot handgeblazen glazen vaas en van tatoeage tot vuurpijl à la André Hazes. 1001 manieren om de herinnering levend te houden.

Nooit te laat
Ongeacht hoe lang het geleden is dat oma is overleden, het is nooit te laat om ‘iets’ te doen met haar as. Maak er een moment van dat past bij wie ze was. Bak die appeltaart en haal samen met je familie herinneringen op. Oma heeft immers een onuitwisbare rol gespeeld in jouw bestaan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *