Begraven, cremeren of resomeren?

Het is sinds een jaar of twee af en toe in het nieuws: resomeren als nieuwe optie naast cremeren en begraven. De Nederlandse politiek is er al een tijd over in gesprek, maar vooralsnog is het hier niet toegestaan. Toch zegt zo’n 25 procent van de Nederlanders te zullen kiezen voor resomeren als dat mogelijk zou zijn.

Resomeren, wat is het eigenlijk?

Bij resomeren (ook wel alkalyse hydrolyse genoemd) wordt het lichaam van de overledene binnen drie uur ontbonden in een chemisch bad. Onder invloed van alkali (natronloog) en water worden de chemische verbindingen verbroken, waardoor het lichaam tot drie procent van zijn oorspronkelijke gewicht wordt gereduceerd. Je zou kunnen zeggen dat het oplost in de vloeistof. Wat er dan overblijft, is een hoopje calciumfosfaat (minerale as) en vloeistof. In de regio Groot-Brussel (1 miljoen inwoners) wordt resomeren al toegestaan als vorm van lijkbezorging. Ook in delen van Canada en Amerika is het al mogelijk. De overheden hopen op deze manier een dreigend tekort aan ruimte voor graven op te lossen.

Go go green

Er is de laatste jaren steeds meer aandacht voor duurzaamheid bij het afscheid. We denken beter na over wat we in de grond begraven en wat we verbranden.

Tegenwoordig geven we niet meer zo snel een mobieltje mee in de kist en ook de synthetische panty van oma blijft vaker thuis. Want ja, hoe lang duurt het wel niet voordat zulke dingen zijn opgenomen in de natuur?
Uit een onderzoek van TNO (augustus 2011) blijkt dat resomeren in vergelijking tot begraven of cremeren een aanzienlijke milieubesparing oplevert, omdat er geen directe uitstoot is van schadelijke stoffen. Volgens dit onderzoek is de totale milieu-impact van begraven groter dan die van cremeren.

Hoe zou een uitvaart met resomeren verlopen?

Een uitvaart met resomeren is tot het moment waarop de overledene aan het zicht wordt onttrokken precies hetzelfde als een begrafenis of crematie.
De afscheidsceremonie mag op dezelfde soort locaties worden gehouden; in de kerk, in de tuin, in een aula of bij de sportvereniging, het kan allemaal.

Daarna wordt de overledene naar een locatie gebracht waar de resomatie plaatsvindt. Voor de nabestaanden zullen er veel overeenkomsten zijn met een crematie. Er wordt alleen een ander type installatie gebruikt.

Na afloop krijgen de nabestaanden de overgebleven as, net als bij een crematie, in een urn mee naar huis om zelf te verstrooien/begraven of ergens te plaatsen. (Voor inspiratie over de mogelijkheden, lees hier mijn blog ‘Het is tijd dat oma uit de kast komt.’)

Lang leve de film

Zo, dat is een hoop droge tekst. Wil je de uitleg nog even in een kort filmpje bekijken? Op https://youtu.be/GOMUwE9Uk1w zie je in 2,5 minuut hoe het zit.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *