Bij uitvaarten is de bloemist een belangrijke schakel in het geheel. Ik sprak met Sandra Klinkenberg over haar werk als bloemist en de kracht van bloemen. Ook deelt ze ideeën over nieuwe mogelijkheden die de lente haar brengt in het maken van rouwstukken.

De Bloemenfee

De van oorsprong Belgische Sandra werkt al 13 jaar in het bloemenvak. Een aantal jaar geleden is ze voor zichzelf begonnen onder de naam: de Bloemenfee.
Als funeral planner krijg ik regelmatig de vraag of het zwaar is om voor uitvaarten te werken.
Ze gaf aan dat niet als zwaar te ervaren maar als iets positiefs. “Ik maakt een laatste mooie herdenking van de mensen die weggaan. Ik kan mij gevoel erin kwijt en zie het als leven niet als de dood.”

De lente begint

Nu de lente zo fijn is begonnen vroeg ik haar wat de lente aan nieuwe mogelijkheden geeft voor bijzondere rouwstukken. Sandra gaf aan dat ze tussen februari en mei kan werken met bloembollen voor rouwstukken die op de begraafplaats blijven liggen. Door de bollen die in het boeket zitten groeit er steeds weer iets nieuws en blijft het heel lang mooi. “Ik hoorde laatst van een klant dat het stuk nog 6 weken mooi is gebleven.” Zo blijft het langer leven en geniet de familie er langer van.

Verzoeken

De meeste mensen komen met verzoeken voor het rouwwerk. Men wil vaak specifieke bloemen die de overledene mooi vond terug laten komen in het stuk. Eén keer maakte Sandra een rouwstuk voor een vrouw die regelmatig met haar man op reis naar Afrika is geweest. Haar man vroeg Sandra voor het afscheid een Afrikaanse tuin te maken. Na afloop gaf de man aan dat hij heerlijk heeft kunnen wegdromen bij de aanblik van de bloemen. Ze namen hem terug naar al die mooie momenten die ze samen in Afrika hebben beleefd. Dat is de kracht van bloemen.
Het allerliefste werkt Sandra binnen een afgesproken budget en een carte blanche. Op de foto links zien we het werk wat ze afgelopen week heeft mogen maken voor een uitvaart.

Het leek wel magie

“Ik zie het bloemschikken wat ik doe als kunst, en ik geloof dat de mensen kunnen voelen dat het met veel liefde en gevoel is gemaakt.
Soms gebeurt er iets heel moois en onverwachts. Voor een dierbare van mij had ik de bloemen mogen verzorgen. Tijdens de afscheidsceremonie scheen de zon op het boeket en opeens ging de magnolia tak die in het stuk verwerkt was langzaam open. De mensen op de eerste rijen zagen het gebeuren, het leek wel magie.”